Vanuit de theorie van de ontwikkelingspsychologie binnen het denken doen en voelen van een kind zoomen we in op twee creatieve manieren om hier meer zicht op te krijgen.
Met creatief materiaal de buitenkant en binnenkant symboliseren.
Door een verhaal van op afstand te bekijken creëren we ruimte voor beweging die we op het eerste zicht niet zien. In dit verhaal gebruiken we popjes om beweging te brengen in het verhaal van de leerling. Daarnaast kijken we via de dynamische driehoek , school - leerling- ouders, of er sprake is van de juiste afstand nabijheid om samen groei van de leerling mogelijk te maken.
Soms zegt een beeld meer dan duizend woorden.
We kijken naar de ontwikkeling van een kind vanuit gedrag, denken en voelen.
We staan stil waarom dit bij iedereen anders is. Ons hiervan bewust zijn, kan opening creëren omdat we ons beter kunnen afstemmen op de noden van het kind.
We zoomen in op twee methodieken.
We gaan zelf aan de slag met een oefening om meer zicht te krijgen op buitenkant – Binnenkant van een leerling.
Het gebruik van popjes, methodiek ontwikkeld door Marleen Dieckman, wordt ingezet om het verhaal van de leerling, ouders en school in beeld te brengen.
Welke feiten spelen mee? Welke zichtbare en onzichtbare emoties spelen een rol in de interacties?
Hanteren wij als school de juiste afstand nabijheid om samen tot groei te komen?
Een werkelijkheid wordt op een veilige manier in beeld gebracht waardoor we meer zicht krijgen op de betekenis van een situatie.
Aan de hand van dit beeld leren we reflecteren over de dynamische driehoek, de juiste afstand nabijheid als leerkracht, school, zorgverlener, ... en hopen we zo nieuwe ingangspoorten zichtbaar te maken om te komen tot verandering.